Samenvatting

Evaluatiestudies zijn in het openbaar bestuur aan de orde van de dag. Ze zijn er in alle soorten en maten. Recent wordt nagedacht over ‘lerende’ evaluaties: evaluatiestudies waarbij de nadruk niet zozeer wordt gelegd op het inventariseren van successen en mislukkingen, maar waarbij het vooral gaat om het gezamenlijk door evaluatoren en geëvalueerde te komen tot verbeteringen van het betreffende project. Beoordelen is een element van deze evaluatie, maar daarnaast gaat het er vooral ook om een leerproces te organiseren. Deze evaluatiemethode stelt uiteenlopende eisen aan evaluatoren en genereert veel rolconflicten voor hen. Genoeg reden om bij dit fenomeen stil te staan. Dit artikel wil in de eerste plaats licht werpen op de plaats van de lerende evaluatie te midden van de stortvloed aan wetenschappelijk onderzoek naar evaluatiestudies. Aan de hand van een analyse van een door onszelf uitgevoerd lerend evaluatieproject komen wij tot een nadere plaatsbepaling van de lerende evaluatie. Onze ervaringen kunnen de theorievorming rond de lerende evaluatie, maar ook de praktijk van dergelijke evaluatiestudies verder brengen.