Samenvatting

Bij de Tweede-Kamerverkiezingen van 2002 en 2003 viel de personificatie van de politiek goed waar te nemen. Personificatie komt erop neer dat personen belangrijker worden dan hun partijen en programma's. Als je een beetje aansprekende man of vrouw bent die goed in de media weet over te komen, kun je het als politicus ver schoppen. Deze personificatie wordt veelal als ongewenst gezien, of in ieder geval iets wat niet versterkt zou moeten worden. Daarbij wordt vaak naar de situatie in de Verenigde Staten verwezen waar verkiezingen het karakter dragen van een circus vol met verkiesbare actiehelden. In Nederland is de introductie van de gekozen burgemeester vooralsnog weer van de baan. De weerstand tegen de gekozen burgemeester is voor een deel te verklaren uit de angst dat we na deze bestuurlijke vernieuwing te maken krijgen met politieke charlatans en Wild West-burgemeesters. Ten onrechte.